Volta per l’Alt Pirineu
Grensoverschrijdende trektocht door de ruige Pyreneeën
Juni t/m oktober
Vijf dagen lang loop je door onbekende, verlaten valleien in de Catalaanse Pyreneeën. Onder toeziend oog van de vale- en lammergieren beklimmen we de hoogste top van de Catalaanse Pyreneeën, verkennen we de leefgebieden van de bruine beer en vergapen we ons aan het ongelooflijke landschap dat Parque Natural de l’Alt Pirineu (hoge Pyreneeën in het Catalaans) ons te bieden heeft.
De warmte van de zon doet ons denken dat het zomer is, maar de bomen verraden dat de herfst aardig op weg is. Dankzij de koude nachten, maar dagen onder de Spaanse zon, krijgen de bomen een uitgelezen kans dieprode en heldergele kleuren aan te nemen. En niet alleen de bomen verrassen ons met hun kleur. Het ruige, onaangetaste berglandschap vormt dankzij haar geologische oorsprong minstens even mooie schilderijen. Roodkleurige schalie en schitterend fylliet maken het beeld met de groene hellingen en blauwe luchten compleet.
Je trekt je deze dagen helemaal terug in de natuur, maar ook historische en culturele interesses worden gevoed. De paden die we deze dagen begaan, leiden ons door bergen die ook wel Muntanyes de Llibertat (bergen van de vrijheid) worden genoemd. We blikken terug op de Pyreneeën als grens tussen verschillende regimes. Zoals duizenden joden de gevaarlijke reis zuidwaarts ondernamen om bezet Europa te ontvluchten, deden Duitsers later hetzelfde om bevrijd Europa te ontvluchten. Zoals deze Duitsers zuidwaarts trokken op zoek naar bescherming in het Spanje van Franco, vertrokken tijdens en na de Spaanse Burgeroorlog (’36-’39) vele Spaanse republikeinen noordwaarts om het Spanje van Franco te ontvluchten.
Maar wat deze reis echt uniek maakt is onze zoektocht naar beren. Voor wie niets wist over beren in de Pyreneeën: op dit moment wordt geschat dat er ongeveer 50 bruine beren leven in de gehele Pyreneeën, waarvan de meesten in Catalonië. Je gaat een dag met dé Catalaanse berenexpert PirosExplorer op zoek naar sporen, leefgebieden en natuurlijk om een beer te spotten. Vanuit één van de hutten maken we een dagtocht, zodat we flexibel zijn om het gebied in te trekken waar we op dat moment de meeste kans maken.
Een grensoverschrijdende tocht door ruige, wilde natuur, inclusief bezoek aan traditionele bergdorpjes met ongebruikelijke Romaanse kerkjes. Je trekt door een natuurgebied dat vrijheid biedt en geboden heeft aan zowel flora, fauna als mens. We eindigen de tocht op vrijdag, waardoor je het hele weekend de gelegenheid hebt om je onder te dompelen in de wilde natuur van Barcelona.
PROGRAMMA
Zaterdag 18 september
Eenieder reist op eigen gelegenheid naar Barcelona of direct naar Tavascan. Afhankelijk van de aankomsttijd, lopen we ’s middags de benen los in de omgeving van Graus, alvorens aan te schuiven voor ons eerste Spaanse avondmaal. Vroeg onder de wol in Refugi Bordes de Graus.
Heen- en terugreis
We reizen op eigen gelegenheid naar Barcelona of direct naar Tavascan. Op zaterdagmiddag is er de mogelijkheid om gezamenlijk per taxi in 3,5 uur van Barcelona naar Vall de Tavascan af te reizen. Vrijdag na het ontbijt vertrekt de transfer terug richting het vliegveld in Barcelona, waarvandaan de liefhebber in een half uur naar het centrum van Barcelona reist. De transfers van en naar Barcelona zijn bij de prijs inbegrepen.
Zondag 19 september
Vanuit het dorpje Graus vertrekken we tussen de prachtig gekleurde loofbomen in noordelijke richting. Een gemoedelijk pad leidt ons langs rivier en waterval naar de uitgestrekte bergweiden van Noarre. De traditionele boerenhuizen met leistenen daken die hier tegen de helling gebouwd zijn, laten ons de prachtige, oorspronkelijke bouwstijl zien die zo kenmerkend is voor deze regio van de Pyreneeën.
De –letterlijke – hoogtepunten van vandaag wachten echter op ons een paar uur verderop. De Estanys Blaus (de blauwe meren) leiden ons naar de hoogste pas van vandaag: Coll de Certascan (2586 meter). Hiervandaan hebben we de mogelijkheid nog een kleine driehonderd hoogtemeters meer te overwinnen tot op de Pic de Certascan (2853 meter). Vanaf de top kijken we voor het eerst deze trekking over zowel Spanje als Frankrijk uit. Ook hebben we spectaculair uitzicht over Estany de Certascan, het grootste gletsjermeer van de hele Pyreneeën. Onderweg naar de hut waar we vanavond verblijven, zullen we hier nog prachtig zicht op hebben.
12 km +1500 -620 6,5-7 uur
Maandag 20 september
Refugi de Certascan 2230 – Refuge de l’Étang du Pinet 2246
We leggen ons toe op de pittigste etappe van de week. Niet zo zeer qua lengte; de uitdaging zit vandaag in het feit dat we ons echt in het hooggebergte begeven. Enkele steile hellingen, het soort terrein en stukken nagenoeg zonder pad zullen wat van onze looptechniek vragen. En hoewel er vandaag geen hoge toppen op het programma staan, belopen we de nodige hoogtemeters.
In eerste instantie volgen we de Alta Ruta Pirenaica (Haute Route Pyrénées), maar zodra we de schitterende meren van Romedo gepasseerd zijn en via de Port de l’Artiga (2477) Frankrijk zijn binnengaan, zijn zelfs de koeienpaden onder onze voeten verdwenen. In de verlaten Valle de la Artiga kijken we uit over de bruuske hoogteverschillen van de Franse Pyreneeën. Na een afdaling over grote granietblokken wacht ons opnieuw een klim van ongeveer 500 meter naar de tweede pas van de dag. Vanaf Pointe de Recós (2447 meter) vervolgt onze route via een steile afdaling, met op het eind zelfs wat handen- en voetenwerk. We overnachten in de Franse Refuge de l’Etang du Pinet, dat we weerspiegelt zien in een prachtig meer dat bijna tot de deuropening reikt. De hut vormt het Franse uitgangspunt voor de beklimming van de Pica d’Estats, de uitdaging van morgen.
12,7 km +1129 -1154 8:00 uur
Dinsdag 21 september
Refuge de l’Étang du Pinet 2246 – Refugi Vallferrera 1940
Koers richting Pica d’Estats, met 3143 meter de hoogste berg van Catalonië. Door ruig en rotsachtig, maar meer begaand terrein, klimmen we vanaf de Franse hut omhoog. Ondanks het terrein en de 900 meter hoogtemeters naar de top, wordt deze dag als één van de rustiger dagen van de hele route beschouwd. Daarbij is het een flexibele dag: de beklimming van de top is optioneel –overslaan scheelt 250 hoogtemeters – maar als de benen sterk zijn en de glimlachen groot, is er ook ruimte voor meer. Via Port de Sotllo (2874 meter) steken we opnieuw de grens over, terug Catalonië in. De afdaling aan de Spaanse zijde is uitdagender. Wederom door rotsachtig terrein en langs diverse meren, dalen we ruim 1000 meter af tot we bij de laatste hut van onze trekking aankomen. Refugi de Vallferrera vormt twee nachten onze thuisbasis.
13.3km, 1100 stijgen, 1300 dalen, 7-8 uur
Woensdag 22 september
Dagwandeling
Donderdag 23 september
Refugi de Vallferrera 1940 – Tavascan 1116
De langste etappe van de week, maar qua moeilijk niet vergelijkbaar met wat we op de tweede dag al overwonnen hebben. We beginnen de dag in het dichte bos langs de oevers van de rivier en ontbijten met de eerste vijfhonderd hoogtemeters. Langs de prachtige meren van Baborte, naar Col de Sellente (2488 meter). De komende uren worden getekend door kleine afdalingen en stijgingen meerdere zadels over. Hierdoor krijgen we steeds nieuwe uitzichten over verlaten valleien. Een stevige klim naar Coll de la Laguna (2596m), om vervolgens gemakkelijk naar de Roca Cigalera te wandelen: een topje van 2668 meter. Hiervandaan hebben we zicht op de pieken die de Frans-Spaanse grens markeren en nagenoeg onze hele afgelegde route. Tevens vormt Roca Cigalera het hoogste punt van vandaag. Een lange, grotendeels geleidelijke afdaling leidt ons terug de bossen in.
In het knusse dorpje Tavascan kunnen de voetjes omhoog en mogen we genieten van de luxe van een hotel.
20,3 km +1160 -1980 9 uur
Vrijdag 24 september
Na een uitgebreid ontbijt rijdt de taxi voor om ons terug te brengen naar het vliegveld in Barcelona. Voor we echter weer de wereld intrekken, maken we nog een korte stop in de vallei van Tavascan: we kunnen niet vertrekken zonder bijvoorbeeld het dorpje Esterri de Cardos aangedaan te hebben. Hier is Romaanse architectuur te zien, waar deze Catalaanse regio wereldberoemd om is. Afhankelijk van de lengte van de stops, rijden we in een uur of vier naar Barcelona vliegveld, waarvandaan je in een half uur het centrum bereikt. Door het eindigen van onze tocht op vrijdag, blijft voor de liefhebber het hele weekend beschikbaar om ook aan de culturele behoeften te voldoen. Een bezoek aan bijvoorbeeld de meesterwerken van Gaudí is zeker de moeite waard. Gaudí vond inspiratie voor zijn bouwwerken in – je raadt het al – de Pyreneeën. Kort na vertrek uit Tavascan zullen we op onze terugweg naar Barcelona nog een bijzonder natuurverschijnsel aanschouwen waarin we de Sagrada Familia herkennen.
Profiel
Voor een unieke ervaring trek je graag door de onbekendere gebieden waar de paden niet platgetrapt zijn. Dat er daarom soms helemaal geen pad is, vormt voor jou geen probleem. Je geniet van een extra uitdaging zoals een topbeklimming of het oversteken van een pas over rotsachtig terrein, waar nu en dan handen bij nodig zijn. Hoogteverschillen van 1000-1500 meter laten niet alleen jouw hart sneller kloppen, maar bezorgen jou ook een grote glimlach. Zelfs als je dit beloopt met een bepakte rugzak. Je geniet echter ook van de simpele huttenluxe. Een warme maaltijd en een douche na de uitdagende tochten, dragen bij aan jouw ultieme vakantiegevoel.
