Carros de Foc – Juni-Oktober

Download
info about the trekking in English
July 9-15th, 2023

Download hier
de informatie over de
huttentocht
van
9-15 juli 2023

Descarga aquí
toda la info sobre
el trekking
de
9-15 de julio 2023

Parque Nacional d’Aigües Tortes: kronkelende wateren. En water zullen we zien. In de Catalaanse Pyreneeën lopen we een meerdaagse huttentocht langs granietpieken, door prachtige bossen, en zien we eindeloos veel bergmeren, riviertjes en watervallen. Wilde natuur om de tijd te vergeten. In zeven dagen lopen we de mooiste delen van Carros de Foc/Carros de Fuego, langs berghutten waar we door de huttenwaarden goed verzorgd zullen worden met warme maaltijden en meestal een douche.

Wil je door één van de mooiste gebieden van de Pyreneeën trekken? Onder begeleiding van een International Mountain Leader ontdek je de alternatieve routes en wilde hoeken van dit natuurgebied.

Hieronder staat één van de mogelijke tochten in dit gebied beschreven. Er zijn vele varianten mogelijk. Heb je meer of minder dagen tot je beschikking? Wil je graag toppen beklimmen? Wil je ervaren hoe het is om in onbemande hutten te slapen? Hoeveel uren wil je lopen op een dag? Liever de tocht starten in Salardú of Espot? En zelfs in de winter kunnen we in dit gebied op onderzoek uit met onze sneeuwschoenen. Laat mij jouw wensen horen!

INFO

Route onder voorbehoud: openingsdata van hutten, sneeuwcondities, weersomstandigheden en groepscapaciteiten kunnen tot alternatieven leiden.

• 

PROGRAMMA

DAG 1

Embassada de Sallente, Vall Fosca (1750m) – Refugi JM Blanc (2318m)

Vroeg in de ochtend parkeren we de auto naast het stuwmeer van Sallente in Vall Fosca waar we direct kennismaken met de geschiedenis van deze vallei en de regio. Hier werd ruim honderd jaar geleden de eerste elektriciteitscentrale van Catalunya gebouwd. Stel je voor: begin twintigste eeuw werd er een enorme infrastructuur aangelegd in dit ruige landschap. Vandaag volgen we de sporen daarvan. Vanuit Sallente overbruggen we de eerste vierhonderdvijftig hoogtemeters met de stijlvolle gondel (juli-september) die in 1989 gebouwd werd voor goederenvervoer. Al snel na onze eerste stappen, zien we de oude treinsporen die tot aan de bouw van de gondel in gebruik waren. Wij kruizen deze sporen slechts om onze weg verder omhoog voort te zetten. Ons pad wordt inmiddels gevormd door grote granieten rotsblokken zodra we na een uur wandelen bij Refugi Colomina (2420m) voorbij lopen. We bevinden ons al echt in het hooggebergte. Het pad dat we verdergaan, laat ons zien wat er de rest van de week van onze looptechniek verwacht wordt. Grote blokken om overheen te stappen, af en toe wat ondersteuning van handen. Na enkele steile passages steken we het Collada de Capdella (2668m) over en krijgen we zicht op onze geleidelijke afdaling. Het laatste uur lopen we door prachtig speels terrein met talloze meren, stroompjes, moerassen en zadels, tot we plotseling in de verte de hut zien liggen: op het puntje van een schiereiland in een enorm meer ligt Refugi JM Blanc. Hier worden we gastvrij ontvangen, verzorgd met een heerlijke maaltijd en genieten we in de middagzon na van onze eerste wandeldag in dit schitterende landschap.

11km +970 -500 6:00 uur

• 

• 

DAG 2

Refugi JM Blanc (2318m) – Refugi d’Amitges (2315)

Weer vroeg uit de veren om een uitdagende dag tegemoet te gaan. We lopen om het meer heen waar de hut aan gelegen is en starten aan de eerste klim van vandaag. Ongeveer vierhonderd hoogtemeters door speels terrein brengen ons naar Collado de Monestre (2712 meter), waar we in de ochtendzon een prachtig uitzicht hebben. Zoals vaker het geval: de echte uitdaging komt met de afdaling. Door gruis en losse stenen skiën we naar beneden tot de grond onder onze voeten vastere vormen aanneemt. Langzaam wordt de omgeving groener en vochtiger. Kabbelend water leidt ons verder het dal in tot aan Estany de Sant Maurici (1900), naamgever van het nationale park. De laatste twee uur bergopwaarts worden beloond met prachtig uitzicht op de Agulles d Amitges: de naalden van Amitges. De door granietpieken omringde hut biedt ons een zeer gastvrij onderkomen. Met de voeten omhoog kunnen we terugkijken op een zeer gevarieerde dag.

13,9         +868-906      7:00 uur          

• 

• 

• 

DAG 3

Refugi d’Amitges (2355) – Refugi Saboredo (2270)

Vandaag de gelegenheid om het iets rustiger aan te doen. En dat terwijl we een top gaan beklimmen! De route van hut naar hut is relatief kort, waardoor we tijd genoeg hebben voor off the path-avonturen, oriëntatie-oefeningen en andere outdoorlessen. Vanaf Port de Ratera (2600) klimmen we relatief gemakkelijk omhoog naar Tuc de Ratera (2864), waar we beloond worden met een 360 graden uitzicht. Ideaal om de kaart eens goed te bestuderen. We lokaliseren de met meren bezaaide Circo de Colomers, zien de geschiedenis van het landschap in de morene en blokgletsjers en bekijken een deel van de route die ons morgen te wachten staat. Door de Circo de Saboredo dalen we af naar de gelijknamige hut. Gemoedelijk en klein met slechts 25 bedden; we genieten van de rust en het fantastische uitzicht…vanuit ons bed.

• 

• 

• 

DAG 4

Refugi Saboredo (2270) – Refugi Ventosa i Calvell (2106)

Op en neer. De route vandaag is technisch gezien relatief gemakkelijk, maar we gaan twee passen over. Het mooie hieraan is dat we dus drie verschillende valleien doorlopen. De eerste uren door sprookjesachtige open bossen met spiegelende meren, later op de dag door open rotsachtige valleien. We horen en zien de marmotten, gemzen en gieren, bestuderen de verschillende kleuren die het graniet kan hebben afhankelijk van de minerale samenstelling, genieten van de immense uitzichten over het berglandschap dat geen grenzen lijkt te kennen. Aan het einde van de dag staat daar plotseling Refugi Ventosa i Calvell (2106): een sfeervolle hut mét warme douche waar op regenachtige dagen een Choco del Guarda op ons wacht.

13,6 km +917 -988 6:30 uur

• 

• 

• 

DAG 5

Refugio Ventosa i Calvell (2270) – Refugio d’Estany Llong (1987)

Apenkooien voor volwassenen! Beter had het niet gezegd kunnen worden. De meest uitdagende etappe van deze tocht vraagt concentratie en zelfvertrouwen. In afstand en hoogtemeters stelt het weinig voor, we gaan maar één pas over, maar het complexe terrein zorgt ervoor dat we een aantal uur zoet gehouden worden. Met handen en voeten klauteren we over grote boulderblokken en werken we ons door het grind omhoog tot op Col de Contraix (2745). En voor wie dacht dat we er bijna waren: aan de andere kant van de pas vinden we een vergelijkbare stenenbak. Klinkt aantrekkelijk, nietwaar? Zeker! Het is een dag om verstelt te staan van je eigen kunnen, grenzen te verleggen en het hoofd leeg te maken. Geconcentreerd klauteren, genieten van geleverde prestaties, en de dag afsluiten met een middagdutje in de zon aan de oevers van de rivier.

8,4 km +700 -900 7 uur

• 

• 

DAG 6

Refugio d’Estany Llong– Refugio Colomina (2415)

Het feest is nog niet afgelopen! In de ochtendzon klimmen we rustig maar gestaag zeshonderd hoogtemeters naar Collada de Dellui (2574). Wat een vrijheid en stilte ervaren we. Vanaf de pas kijken we wederom uit over een landschap met meren in het gouden zonlicht. De technische moeilijkheid valt in het niet bij de dag van gisteren; het is een dag om ontspannen te wandelen en de tijd te nemen om het landschap goed in je op te nemen. Het laatste stukje brengt ons terug bij wat we op dag één gezien hebben: we volgen het oude treinspoor tot een laatste kleine beklimming ons naar Refugi Colomina leidt. Alle tijd en rust om vanaf het zonneterras met uitzicht nog even te genieten van de bergwereld, alvorens we morgen de laatste afdaling inzetten…

11,3km +840 -410 6:30 uur

• 

DAG 7

Na een rustig ontbijt lopen we in een paar uurtjes het dal in. Precies op tijd om met een uitgebreide Spaanse lunch deze onvergetelijke week af te sluiten en terug te kijken op een fantastische ervaring.
En voor we naar huis gaan… is het toch tijd om het volgende avontuur te plannen?

7km -800 +200

ERVARINGEN VAN ANDEREN

Fantastische tocht

Ik heb in de groepsreis van oktober 2019 met Femke in het nationaal park Aigües Tortes gelopen. Het was een super, super leuke week en nu ik dit schrijf krijg ik meteen zin om opnieuw de Carros de Foc onveilig te maken. We kenden elkaar als groep nog niet, maar met zoveel uren samen lopen en in hutten slapen krijg je al snel een band, we hebben erg gelachen met zijn allen! Femke mengde als reisleidster heel ontspannen in de groep, en pakte waar nodig de leiding. We spraken de avond van te voren de volgende dag door, en konden de route aan de hand van het weer en onze wensen soms nog wat aanpassen. Het was voor het eerst dat ik in de Pyreneeën liep en ik vond het gebied prachtig. Heel anders dan in de Alpen door de grote rotsblokken om over te klauteren en de vele meertjes. De hutten waar we sliepen hadden de bekende gezellige berghuttensfeer met opvallend goed (vers) eten. 
Conclusie over het gebied:
Prachtig, grillige rotsen, mooie meren, zowel wandel- als klauterpaadjes, echte aanrader.
Conclusie over de gids:
Gezellig, bescheiden, heel benaderbaar, goeie know how van bergwandelen en de omgeving: zeker een weekje mee op pad gaan!

Margriet, 28, basisarts

De tijd vloog voorbij

Ik vond de reis echt bovenverwachting leuk! Ik had niet gedacht dat Aiguëstortes zo mooi zou zijn. Ik vond het vooral leuk dat we zeven dagen alleen tussen bergen hebben gelopen, en niet van de wandelpaden hebben moeten afwijken om met omwegen en/of taxi’s naar de hutten te gaan. Dat was heel rustgevend. Ook vond ik het tof dat het terrein uitdagend was, en dat we de grote granieten terrein aankonden met z’n allen. De Pic de Ratera beklimmen was letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt, evenals het granietblokkerige pad vanaf Refugi Joan Ventosa i Cavell (dit heb ik moeten Googlen). De tijd vloog voorbij. In de zomer lijken me de hutten wel wat vol. Dit laagseizoen was prettig.
Verder ben ik zeer onder de indruk van Femke’s kunnen. Ze wist een heel fijn wandeltempo aan te nemen waardoor iedereen makkelijk mee kon en de tochten uit kon houden. Bovendien gaf ze veel gevoel van rust, vertrouwen en veiligheid. Ze verraste met feitjes over flora & fauna, de loep & het kaartlezen. Dat soort extra informatieve dingen kon ik erg waarderen, en dat soort dingen mogen er wat mij betreft nog meer tussen zitten.

Jip, 28

In het najaar hebben we met een kleine groep de Pyrenese bergen in het nationaal park Aigüestortes beklommen. Wat een mooie omgeving is dit! Letterlijk een ontelbare hoeveelheid meertjes, prachtuitzichten, bos- en rotslandschappen met hier en daar dieren. Bijna onaangetast en met traktatie op gezellige, warme berghutten aan het einde van de dag. Met Femke reizen als gids was erg fijn, ze heeft een persoonlijke benadering waarin ze rekening houdt met iedereen binnen de groep, is grappig, flexibel, kalm en weet onwijs veel van de bergen! Ook het weer zat mee, één uit zeven dagen regen en voor de rest lekker in een T-shirt kunnen lopen. Het enige minpuntje was mijn eigen voorbereiding, deze tocht is van redelijk hoog niveau dus dat was af en toe best hard ploeteren met een aantal kleine pijntjes na het wandelen. Afgezien daarvan, een echte aanrader, ik zou zo weer gaan!

Imke, 26